Nothing left to say (open)

Whirlpool moest deze plek weer zien. Na zijn gesprek met Wolfstar had hij lang nagedacht over Dawn, over de laatste keer dat hij haar had gezien. En het was hier waar hij haar lichaam had gevonden, verscheurd door de vos, samen met zijn ongeboren kittens. Hij zuchtte en staarde naar de grond, en het deed pijn in heel zijn lichaam. Hij had zo van haar gehouden en de komst van kittens was zo welkom geweest. Maar hij had haar niet kunnen beschermen, hij was te laat geweest en hij bleef alleen achter.
Nu had hij Leopardwing. Ook iemand die hij nooit meer kwijt wilde. Gelukkig had ze nog een clan om haar te beschermen en was ze niet alleen zoals Dawn was geweest. Whirlpool had haar ergens anders begraven, die plek bezocht hij af en toe, maar sinds hij met Leopardwing was, was hij ook daar niet meer geweest. Enkel deze plek, het haalde zoveel los, zoveel herinneringen van een tijd lang geleden. De uren die ze hier hadden doorgebracht. Hij was nog zo jong, en stom misschien. Toch deed hij nu weer hetzelfde met Leopardwing en hij was weer gelukkiger dan ooit. Dit gevoel dat hij had, dat kon toch niet verkeerd zijn? Hij was gelukkig. Hij hoopte dat Dawn ook gelukkig was, ook voor hem, zelfs nu hij een ander had gevonden, waar ze ook was. Whirlpool sloot zijn ogen en tikte nog eenmaal met zijn neus de grond aan. Dit zou de laatste keer zijn dat hij hier zou komen, en hij keerde zich om. Sloffend liep hij weer terug richting Riverclan.