Turn the Lights Off ll Graytalon

Graytalon bevond zich in de sluiphouding, zo stil mogelijk met zijn bleke ogen gefixeerd op een pad enkele staartlengten van hem vandaan. Zijn poten en de haren op zijn buik zaten al onder de modder van het ploeteren door hun gebied de hele dag. Graytalon had altijd wel plezier in jagen en er lagen al enkele stukken prooi begraven rondom het gebied. Bladgroen bracht altijd veel prooi met zich mee.
Graytalon stond net op het punt op de sprong te maken naar de pad, totdat opeens een kat luid kwam aanstampen. De pad had het natuurlijk ook al gemerkt en probeerde weg te komen. Graytalon sprong nog tevergeefs naar het stuk prooi toe. Gefrustreerd keek hij op en zag de lapjespoes Waspgaze op zijn netvlies staan. ‘Bedankt voor mijn verloren prooi,’ mopperde hij tegen de poes. Kon ze niet ruiken, of tenminste zíén dat iemand aan het jagen was.

Waspgaze was snel op haar klauwen getrapt, want de blik die ze hem toewierp was alles behalve vriendelijk. Graytalon probeerde een zo'n neutraal mogelijke blik terug te werpen, maar hij kon niet voorkomen dat er op enkele spieren in zijn kaak spanning begon te staan. Hij klemde zijn kaken op elkaar om niet een lullige opmerking terug te maken, terwijl de poes hem verschrikkelijk belachelijk maakte. Het was haar schuld! Ze kon op zijn minst sorry zeggen.
Graytalon hoorde bewegingsloos haar argumenten toe. Hij liet haar maar uitrazen. Maar jeetje, wie had vlooien in haar nest gestopt? ‘Voor jouw informatie, ik heb ook al prooi gevangen vandaag. Ík jaag tenminste, wat doe jij nu voor de clan?’ sprak hij ijzig kalm. Hij wist dat hij woorden sprak die hij niet had moeten zeggen, maar hij haatte het simpelweg om beledigd te worden. Helemaal haar gegrom kon hij niet waarderen, maar hij liet haar een rondje om hem heen lopen. Hij vond haar bedreigingen maar niets. Serieus, wat moest ze van hem. Toen ze ook nog begon dat hij veel moest leren en hij zogenaamd "een newbie" was, vernauwde Graytalon nu ook zijn ogen. ‘Wie stierf en heeft jou leider gemaakt?’ grauwde hij met een diepe stem.

Kon ze gewoon niet even kalm aan doen? Graytalon was misschien ook fout geweest en een stapje te ver gedaan, maar alles wat hij kon doen toen de poes dreigend op hem af kwam lopen, was zijn wenkbrauwen omhoog halen en haar vragend aankijken. ‘Oké oké, jouw waarde voor de clan is onmisbaar,’ sprak hij kalm. ‘Kun je het me vergeven, oh Waspgaze?’ klonk zijn stem misschien iets te sarcastisch. Eén van zijn mondhoeken krulde speels omhoog en in zijn ogen begonnen pretlichtjes te branden.
Waspgaze beaamde nog dat warrior goed genoeg was. ‘Mooi, want Shadowclan geleid door jou zou tot veel ruzies leiden,’ grapte de kater en liep naar voren en duwde zijn schouder tegen haar aan toen hij haar voorbij liep. ‘Intussen ga ik maar weer echte warrior taken doen.’ Graytalon wierp een blik naar achteren en stond op het punt om verder te gaan met zijn jacht.

Graytalon kon het niet laten om te grinniken om Waspgazes hooghartige houding. Ze was heus niet meer waard dan hem, of een andere Warrior op dat punt. Hij geloofde dat iedereen hard werkte om de clan te voeden en veilig te houden, niet alleen zíj. Hopelijk zou ze snel nog leren dat de hele wereld niet alleen maar om haar draaide.
De poes zei dat ze erover na zou denken. Graytalon maakte een overdreven dankbaar gebaar met zijn kop naar beneden buigend. ‘Jouw genade is eindeloos,’ sprak hij quasi opgelucht. Hij hief zijn kop weer en speelde twinkelingen stonden in zijn bleke ogen. Enkel om haar duivelse blik te ontmoeten. Hij haalde zijn wenkbrauwen vragend op en luisterde naar haar woorden. Hij lachte en rolde zijn ogen. Wat was ze weer grappig. ‘Ik denk toch een dag langer dan met jou aan de leiding,’ wierp hij weer terug. Hij wist wel hoe hij problemen moest oplossen. Waspgaze had waarschijnlijk nog nooit zijn zusje ontmoet.
Op het punt dat Graytalon alles achter zich wilde laten en verder wilde gaan zonder nog meer tijd te verspillen, zei Waspgaze weer iets waardoor hij weer achterom keek. ‘Wil je al mijn al gevangen prooi mee helpen opgraven als bewijs?’ sprak hij uitdagend aan haar. Waarna hij zijn ogen rolde en weer verder ging lopen. ‘Oh nee laat maar, jij bent veel te waardevol om zulke klusjes uit te voeren.’

Graytalon keek de lapjespoes geamuseerd aan toen ze reageerde op zijn opmerking dat ze te waardevol was voor simpele klusjes. ‘Hmmm, laat me eens denken. Van jou?’ sprak de kater gespeeld. Hij zwiepte zijn pluizige staart speels heen en weer. Ze was echt een verschijning die Waspgaze, de meest onmogelijke poes in heel Shadowclan.
De grijze kater was echter verbaast toen ze zei dat ze wel met hem meewilde. Hij haalde zijn schouders op. ‘Wat jij wil,’ sprak hij luchtig. Het was maar als een grapje bedoeld, wilde ze nu serieus checken hoeveel prooi hij gevangen had? Hij gaf een signaal met zijn staart dat ze moest volgen en hij sprong vervolgens over een stroompje water heen naar zijn eerste stuk prooi. Hij had al een kikker en twee waterratten gevangen. Puh, kon de poes eens zien dat hij wel kon jagen. En hij was nog niet eens klaar voor vandaag.
Hij bleef staan bij de struik waar hij de eerste waterrat tussen de wortels had begraven. Snel groef de grijze kater het beest op en wierp hem vervolgens voor Waspgazes poten. ‘Zie je wel?’ Graytalon keek uitdagend op naar de poes en trok een tevreden grijns.

‘Hmmm, laat me eens denken. Van jou?’ sprak de kater gespeeld. Wasp grinnikte en keek de kater speels aan. 'Oh that just warms my heart' miauwde ze terug met een speelse vonk in haar blauwen ogen. Toen ze vertelde dat ze hem wilde helpen met zijn prooi op graven haalde de grijze kater zijn schouders op ‘Wat jij wil,’ sprak hij luchtig. Terwijl hij vervolgens een signaal gaf met zijn staart. De kleine calico greens, en volgde hem eerst over een stroompje water heen. Waar de poes sierlijk overheen sprong, iets wat voor haar natuurlijk kwam met haar slanke lichaam. De poes keek grijzend toe hoe de kater bleef staan bij een bosje en snel begon te graven in de drassige grond. en al snel kreeg ze een waterrat voor haar poten geworpen, De poes verlaagde haar kop tot ze er vlak boven hing met haar kop. 'Hmm' miauwde ze zachtjes. 'Een waterrat' miauwde ze toen terwijl ze haar kop naar de kater richte en hem geamuseerd aankeek. 'What...Impressive' spinde ze toen grijzend. 'Surely you caught more than just this?'

Graytalon lachte en keek de poes geamuseerd aan. Ze was ook een geval apart. Wel was het moeilijk om met haar om te gaan, laat staan een normaal gesprek mee te houden, maar een lolletje met haar hebben kon wel.
Nog tevreden over zijn waterrat glurend, zei Waspgaze opeens honende woorden. Pfft, wat wist zíj er nou van? Hij rolde met zijn ogen en schudde zijn kop. ‘Nog steeds één stuk prooi meer dan jij,’ wierp hij naar haar toe. Ze kon wel dom doen over dat zijn vangst niet spectaculair was, maar hij zorgde er tenminste voor dat er weer één clanlid met een volle buik naar zijn nest zou gaan. ‘Natuurlijk heb ik meer gevangen. En ik had nog meer gevangen als jij niet in de weg zou lopen,’ wierp hij haar daarbij nog toe met een grijns op zijn gezicht. ‘Neem jij die waterrat mee, wil je?’ zei hij en gaf de poes niet lang om na te denken want hij sprong al weer weg, op naar het volgende stuk prooi dat hij begraven had.

‘Nog steeds één stuk prooi meer dan jij,’ wierp hij naar haar toe. Wasp grinnikte 'I was hunting but you interrupted me '' oke oke ze was niet echt van plan om te gaan jagen maar hey, dat hoefde hij niet te weten. Natuurlijk heb ik meer gevangen. En ik had nog meer gevangen als jij niet in de weg zou lopen,’ ging de grijze kater veder. Wasp wierp hem een korte blik toe toen ze met met haar ogen rolde. Ja tuurlijk geef haar maar weer de schuld, Vervolgens vroeg hij of ze de waterrat mee wilde nemen. ''Eerst beschuldig je me en dan vraag je mij om een gunst?"' ze keek de kater grijzend aan. ''Maar natuurlijk wil ik dat wel voor je doen Gray dear what are clan mates for am i right?'' lachte ze naar de kater terwijl ze de waterrat tussen haar kaken nam.

Graytalon lachte toen ze sprak over dat hij haar onderbroken had. ‘Ja ja, en in plaats van verder te gaan jagen, ga je liever mij controleren,’ kaatste hij plagend terug. ‘Prioriteiten stellen.’ Hij stak plagend zijn tong naar haar uit, voordat het gesprek vorderde. Hij huppelde alweer bijna een meter verder, voordat hij stilstond en zijn kop keerde en naar Waspgaze luisterde, een vrolijke grijns op zijn gezicht. ‘Jup, dat doe ik,’ grinnikte hij, toen ze had gezegd dat hij haar eerst beledigde, om vervolgens om een gunst te vragen. Waspgaze sprak over dat ze dat wel voor hem wilde doen en hij dacht een hint van sarcasme te horen, maar snorde tevreden toen Waspgaze de waterrat oppakte tussen haar kaken. ‘Wauw, ik kom me geen betere clangenoot wensen,’ sprak hij nu met een tikkeltje sarcasme. Hij keek weer vooruit en snelde verder door het moeras, op weg naar waar hij zijn volgende waterrat had begraven.
Graytalon had het beest snel opgegraven en legde het voor zijn poten neer. ‘Zie je, nóg een waterrat,’ sprak de kater plagend op de lapjespoes. Als ze hem op zijn prooi moest controleren, dan kon ze alles wel bekijken. ‘Ik zal deze wel dragen, dan zullen we zo de kers op de taart ophalen,’ grapte hij, voordat hij de waterrat tussen zijn kaken klemde en afwachte wat voor reacties Waspgaze nu wel niet voor hem hebben zou.