Excuse you? ll Ramblepaw

Ramble stoof op de grenzen van het gebied af. Het was enkele dagen geleden dat ze Apprentice was geworden. Na haar vigil was ze het gebied rondom het kamp gaan verkennen en nu wilde ze wel eens zien wat de rest van het land te bieden had. Zodra ze de geurmarkeringen opmerkte, rende ze nog sneller, totdat ze deze merkbaar had overschreden. Ze had geen idee wat ze moest verwachten van wat hier buiten was, maar het eerste wat ze zag, was een calico kattin. Haar haren stonden licht omhoog en de grom die de kattin losliet, was te horen. Ramble hield halt en keek ietwat geschrokken naar de poes. "Wat is jouw probleem?" miauwde ze toen. Ze ging heus niet bang zijn voor zo'n Shadowclanner.

Het welkom van de andere kat was niet bepaald warm geweest, niet dat Ramble dit zozeer had verwacht, maar het zou fijn geweest zijn. Nee, ze werd begroet met een laag gegrom en opgezette haren. Haar angst wilde ze meteen wegduwen, ze zou haar eerste keer buiten het gebied niet laten verpesten door een kat die dacht dat ze beter was dan haar. Na haar vraag hoorde ze enkel een afkeurend gesnuif, vervolgens werd er naar haar gesist. Of ze geen manieren geleerd had. Ramble rolde met haar ogen, zo hard dat ze bijna achterstevoren in haar oogkassen lagen. "Respect moet je verdienen, dat krijg je niet," zei de jonge Apprentice, zo nonchalant als ze maar kon. Deze kat had haar meteen afgeschreven, waarom zou ze respect tonen?

Dit gesprek leek volledig de verkeerde kant op te gaan, maar het kon Ramble eigenlijk niet zoveel schelen. Ze wilde de boel gewoon ontdekken en het maken van vrienden buiten de clan stond niet echt hoog op haar lijstje. Daarbij mocht het eigenlijk ook helemaal niet, en ze had geen zin in dat soort problemen. Plus, deze kattin had haar al onbeleefd begroet, dus waarom zou ze vriendelijk doen? De calico begon over hoe ze zich wel genoeg bewezen had voor wat respect, maar Ramblepaw haalde nonchalant haar schouders op. Ramble draaide haar oren mee toen de poes om haar heen begon te cirkelen. "Ik heb jouw respect niet nodig," miauwde Ramble uiteindelijk, toen de poes eindelijk klaar was met praten. "Ik heb wel wat beters te doen." Ze zwaaide verveeld met haar staart heen en weer en probeerde haar aandacht naar iets anders te plaatsen.

Het was al wel duidelijk dat er geen respect meer te vergaren viel bij deze kat, en Ramblepaw had alle hoop dan ook al vrij snel laten varen. Gelukkig vond ze het wel licht amuserend om deze kattin te irriteren. De clans konden sowieso al niet goed met elkaar opschieten, dus waarom zou ze ook proberen om het beter te maken? De calico gaf aan dat Ramble niet ver zou gaan komen met zo'n houding, waarop Ramble haar schouders weer ophaalde. "We zullen zien," antwoordde de poes. Het was niet zozeer dat ze binnen de clan zo deed, alleen tegen deze bepaalde kat. "Wat ik te doen heb zijn jouw zaken niet," ging Ramblepaw verder. Ze likte wat aan haar poot en maakte zichzelf klaar voor de volgende serie beledigingen die ze van de calico verwachtte.

Het begon Ramblepaw licht te irriteren hoe de kattin haar steeds aansprak met 'young one'. Het klonk haar vreemd in de oren. Maar ze besloot maar om er geen probleem van te maken, die leken ze namelijk al te hebben. Ineens kwam de poes dichterbij, waarschijnlijk in een poging om dreigender over te komen, maar tevergeefs. Ramblepaw moest eerst respect hebben voor iemand voordat ze diegene kon vrezen. Vervolgens vroeg de calico poes wat haar naam was, een apart vervolg op het gesprek dat ze hadden. Maar toch, een teken van verzoening. "Ramblepaw," antwoordde de bruine tabby. "En u?" Het was niet alsof haar naam heel wat kwaad kon.

Haar ogen werden groter bij het horen van de naam van de calico kattin doe voor haar stond. Waspgaze? Dat klonk best wel cool! Ramblepaw hoopte dat zij ook zo'n coole warriornaam zou krijgen, ze moest er namelijk nog manen lang mee doen. Ergens vond Ramble de naam Waspgaze ook wel bij deze poes passen. Vervolgens vroeg de calico wat ze hier aan het doen was, waarop Ramblepaw even nonchalant om zich heen keek. "Ik ben net Apprentice geworden. Dit is mijn eerste keer buiten de grenzen van mijn gebied," antwoordde ze vrolijk, en haar staart werd enthousiast heen en weer gezwaaid. "Ik wilde kijken hoe het er hier uitziet, misschien katten uit andere clans ontmoeten enzo."

Ergens irriteerde het haar dat ze nu al vastgelopen was: er was nog zoveel van de wereld dat ze nog niet had gezien, en nu was ze met deze poes aan het praten die haar duidelijk niet mocht. Was het niet een beetje een verspilling van haar tijd? Ach ja, het leek al een beetje beter te gaan. De wrijving tussen de twee leek te verdwijnen en de tonen namen een vriendelijker karakter aan. De poes gaf aan dat het niet veilig was om te ver weg te gaan, straks zou ze de weg kwijtraken. Ramblepaw snoof minachtend. "Zo dom ben ik niet," miauwde ze. Al had ze natuurlijk nog geen enkel idee hoe ze geursporen moest ontdekken en volgen, dus verdwalen was eigenlijk best wel goed mogelijk. Maar haar ego liet het haar niet toe om dat toe te geven. Vervolgens kwam nog een waarschuwing, over andere katten. "Jij bent een Shadowclanner, die schijnen het gemeenst te zijn. Wat dat betreft komt het wel goed, denk ik." Ze ging gewoon lekker met het stereotype mee.