I will guide you (Silentpaw)

Met zijn zachte passen liep hij door het modderige landschap, zijn met sterren bedekte pels lichte op in het donkere gebied, hij was onzichtbaar, voor zij die niet bestemd waren hem te zien en dat wist de starclan warrior maar al te goed, ten slotte was het zijn lot zijn familie te beschermen!. Hij kende de weg hier niet, maar wist dat starclan hem zou leiden door het waddengebied, op zijn zoek tocht, al zag hij de sterren niet door het donkere wolkendek. Hij was opzoek naar diegene die hun lot niet hadden te zoeken in de clans...naja..dat was wat hij de andere had verteld. Hij wist hoe arme silentpaw zich voelde in de clans, hoe eenzaam en hoe vaak ze bespot werd alleen door wat haar vader, jack's broer, had gedaan. Wolf deed haar best, hij wist dat, maar als silentpaw's lot niet hier lag, waarom zou ze dan hier moeten blijven? en plaats waar ze bespot werd?!. Nu was hij in haar dromen, dat wist de kater, dat is wat de andere hem hadden verteld. Zijn ogen vielen op een groot open grasveld, de omgeveing waarover het poesje aan het dromen was!. Hij rook haar geur en liep er zachtjes op af, een zachte glimlach op zijn gezicht "Silentpaw?" mauwde hij met een galmende stem