Till this day (Leafstar)

'Jij weet als geen ander hoe het voelt om alleen te zijn, je hebt medelijden met diegene zwakker dan jou, je bent eerlijk en rechtvaardig,' mauwde Wolf terwijl ze naar het stromende water onderaan het ravijn keek. 'Ik weet niet of dat nou echt goede eigenschappen zijn voor een Leader,' reageerde ze. 'Door die eigenschappen ben ik juist geen goede Leader, ik word er zwak door, dat heb je zelf gezien.'
Misschien waren ze wel goed, aangezien Willowstar, Wolfstar en zelfs StarClan ze kunnen zien, maar ze had geen idee hoe ze ze moest gebruiken om een goede Leader te zijn.

. 'Ik weet niet of dat nou echt goede eigenschappen zijn voor een Leader,' reageerde ze. 'Door die eigenschappen ben ik juist geen goede Leader, ik word er zwak door, dat heb je zelf gezien.'. Wolfstars blik bleef op het water gericht "Dan gebruik je ze verkeerd" mauwde ze kalmpjes.

.

'Dan gebruik je ze verkeerd,' antwoordde Wolfstar kalmpjes. Leaf knikte. Ze stond op en liep naar de grijze RiverClanner, maar bleef op afstand. 'Hoe moet ik ze dan gebruiken?' vroeg de calico, enige wanhoop in haar stem. Ze wilde het zo graag goed doen. Zo graag wilde ze laten zien dat ze ook een keer iets kon. Tot nu toe is het alleen maar mislukt. Er zijn zelfs katten uit de Clan gestapt...

de leadster bleef naar het water staren, haar ogen wijd open, maar ze verborg de drang er in te springen, de reden waarom ze hier eigenlijk was, niet als de thunderclanner er was, bovendien had ze toch nog 8 levens, eeentje meer of minder maakte niet veel uit. Haar zachte, bijna moederlijke blik viel op de jonge leafster, een liefdevolle glans in haar blauwe kalme ogen "Met je hart" mauwde ze kalm en vriendelijk

Leafstar keek met vragende ogen op naar de grijze kattin. De poes bleef naar het water staren en er kwam een gevoel bij haar naar boven waar ze absoluut niet blij mee was. Ze besloot verstandig haar mond te houden maar haar wel in de gaten te houden. Ze moest immers toch meer aandacht besteden aan andere katten, had ze besloten. Ze wilden haar Leadership veranderen en daardoor hoorde ook bij om andere katten te observeren en aan te voelen hoe ze zich voelden. Gelukkig kon Leafstar zich altijd al makkelijk inleven in anderen dus dat was niet zo'n grote uitdaging.
Wolfstar keek haar toen aan met een liefdevolle glans in haar blauwe oog. Ze moest nog steeds wennen aan haar missende oog. 'Met je hart,' mauwde Wolf kalm en vriendelijk. Leaf bleef even stil van verbazing. Met haar hart? Ze proberen altijd al haar hart te gebruiken maar dat mislukte altijd vreselijk. De calico keek Wolfstar aan met haar ogen vol onbegrip. 'Mijn hart? Die probeer ik altijd al te gebruiken, maar...' Ze viel stil, wetend dat Wolf wist waarover ze het had. Je kon zo haar ene fout na de andere opnoemen.

Leafstar probeerde niet te staren maar ze bleef Wolf zo goed mogelijk in de gaten houden. De poes grinnikte maar keek snel weer serieus. 'Ik weet dat het moeilijk is voor je Leafstar, maar ooit snap je alles wat ik je nu zeg, geloof me, misschien niet nu, maar het komt nog wel. Eén van je sterktes is bijvoorbeeld niet te snel oordelen. Het feit dat je Stormheart niet doodde is goed, want Stormheart is niet slecht.' antwoordde Wolfstar. Leaf keek verbaasd. Te snel oordelen? Ze was meestal te naïef. 'Iets wat jij goed kan, beter dan andere Leaders is andermans perspectief op dingen zien, iets wat je goede Leadster zou kunnen maken, je bent rechtvaardig en loyaal,' mauwde ze statig. Leaf knikte. De poes naast haar zuchtte en ging zitten. Leaf nam haar even snel op met een bezorgde blik maar keek snel weer weg. Het gevaar was geweken. 'Ik... Bedankt, Wolf,' bedankte ze de grijze kattin. Ze keek Wolf direct aan, haar ogen zacht en oprecht. 'Echt, bedankt dat je me helpt, ook al ben ik het niet waard...'