You bother me

Zoekend keek Nuka om zich heen. Dit gebied kende hij nog niet zo goed. Hmmm.. Wat was hier? Vroeg de grote kater zich af. Plots rook hij konijn. Konijn! Konijn was altijd lekker. Hij dook ineen en sluw sliep hij naar het konijn dan aan het snuffelen was in de sneeuw. Weer voor de zoveelste keer merkte hij dat hier heel veel sneeuw was. Het was ook in de bergen. Bergen zijn koud en besneeuwd. Hij wilde net op het konijn af springen toen een onbekende geur zijn neusgaten binnendrong. Het konijn had het ook geroken en schoot er van door. Geïrriteerd door zijn verstoorde jacht stond de rode kater op en keek de richting in van de geur. Daar stond een goud rode kater. 'Je hebt mijn jacht verpest,' sprak hij kil en arrogant naar de andere kater.

& Mattie <3

'En jij mijn dag,' zei de andere kater. Nuka snoof. 'Hoe durf jij hier op mijn zus haar territory te jagen! Laag lander of bosrat of wat je dan ook mag zijn!' grauwde de kater. Nuka wachtte tot de kat uitgepraat was en ging er even gemakkelijk bij zitten. 'Ook aangenaam kennis te maken vreemdeling, ik ben Nuka. Zit ik op het territory van je zus? Oh sorry, had ik even niet door,' mauwde hij op zijn allerliefste stem. Het was duidelijk gespeeld en vol sarcasme. Hij glimlachte vriendelijk maar zijn ogen lachte niet mee. Zijn donkere ogen stonden kil.

'Hej!' sprak de kater. 'Hey,' antwoordde Nuka gespeeld vriendelijk. 'Jullie laaglanders snappen ook niks he!' De rode kater schudde zijn hoofd. 'Misschien volgens jou. Maar ik vind dat ik alles nog best aardig snap hoor,' mauwde hij. Hij knipperde vriendelijk met zijn ogen.

'Nou hier zijn de gebieden en grenzen erg belangrijk!' siste de kater woest. Nuka knikte. 'Yeah, I can see that...' mauwde hij neutraal. Hij keek even om zich heen om daarna weer naar de kater te kijken. 'Zeg me eens, vreemdeling. Waarom zo hysterisch over een grens?' vroeg hij. Zelf verdedigde hij zijn grens erg goed. Vitani vermoorde zelfs de katten die op hun territorium kwam. Zelf vond hij dat niet zo nodig, als ze maar flink verwond werden. En als ze echt heel irritant waren dan vermoorde hij ze wel. Het lag er maar net aan hoe zijn bui was. Opeens herinnerde Nuka zich iets wat de gouden kater had gezegd. Dit was het territorium van zijn zus. 'En dit is toch het territorium van je zus? Ik denk dat ze het wel zelf kan afhandelen hoor. Daar heeft ze zo'n overbezorgde broer niet voor nodig.'

Ze voor zonsopgang al op pad wat geweest om te gaan jagen, winter kwam er aan en nu ze meerdere monden had te voeden wou ze graag dat de prooistapel groot genoeg was om te overleven. Echter liep het plan anders dan verwacht want toen ze op het punt stond om haar klauwen in een muis te slaan draaide de wind om en vulde haar neus met een bekende geur. Mathias. Snel richtte ze haar blik weer op haar prooi maar ook de muis had de geur geroken en was op de vlucht geslagen. Met een geïrriteerde zucht stond ze op en volgde de geur van haar broer. Al snel kwam zijn oranje vacht in haar gezichtsveld en de langharige kattin wou net op der broer afspringen toen ze een onbekende kater in de gaten kreeg. Met gespitste oren luisterde Alex mee en sloop dichterbij, haar vacht gecamoufleerd met de rotswanden. 'En dit is toch het territorium van je zus? Ik denk dat ze het wel zelf kan afhandelen hoor. Daar heeft ze zo'n overbezorgde broer niet voor nodig.' Mauwde de grote rode kater en Alex kneep haar ogen tot spleetjes. Snel en geruisloos sprong ze uit haar schuilplaats vlak naast de kater haar nagels ontbloot en een woeste blik glinsterde in haar groene ogen. "Ik kan het inderdaad prima zelf afhandelen," Grauwde ze en sloeg met uitgeklapte naar de katers oog.

Opeens kwam er een onbekende geur zijn neusgaten binnen. Maar nog voordat hij kon reageren sprong er een andere kat naast hem. 'Ik kan het inderdaad prima zelf afhandelen,' grauwde de poes en ze haalde uit naar hem. Nuka sprong naar achter en ontblootte zijn nagels. Zijn lippen krulde gemeen omhoog en ontblootte zijn scherpe tanden. 'Ahh, kijk is wie we hier hebben,' siste hij. 'Als dit niet het zusje is van de vreemdeling.' Hij keek even opzij naar de andere kater die ongeïnteresseerd uit zijn ogen keek. Hm, daar had ook hij ook niet veel. Niet dat het erg was. Nu hoefde hij alleen maar tegen deze zwarte poes te vechten. Als ze begon te vechten. Hem maakte het niet uit. Een gevecht was altijd wel leuk.