Ghost Town

Met een dood en bebloed konijn liep Nuka zijn territorium in. Het konijn was groot genoeg om samen met Vitani te delen. Hij keek even om zich heen en snoof de lucht op, zoekend naar eventuele indringers. Er was niemand geweest. Een beetje teleurgesteld dat er geen actie zou komen liep hij weer verder. Met ruime passen stapte de grote kater het bosje in waar Vitani en hij hun ''kamp'' hadden. Toen hij bij de plek gekomen was waar ze sliepen gooide hij het konijn op de grond en ging liggen. Hij begon het bloed van het konijn van zijn half lange vacht te likken. Hij vond het altijd leuk om met zijn prooi te spelen. Daarom zoveel bloed. Hij genoot van de geur van bloed. Opeens kwam er een geur zijn neus binnengedrongen. Vitani. Hij keek op en zag zijn zus staan. 'Ha, hallo zusje. Ik heb eten gebracht voor ons,' mauwde hij en hij knikte naar het dode konijn dat wat verder op lag. Hij strekte zijn poot uit en haakte zijn nagels in het konijn. Hij schoof het dichterbij en maakte een welkomend gebaar met zijn staart.

& Vitani <3

Met bemodderde poten sjokte de roodbruine kattin veder, bloed kleefde nog aan haar kin van de prooien die ze had gevangen en met een volmaakte grijns legde ze haar laatste vangst op de hoop. Het geruis van stromend water vulde haar puntige oren en het aarde onder haar poten was drabbig. De geur van verotte vlees en oud bloed hing hier overal in de lucht. Vitani keek rond, overal lagen oude botten van haar vorige vangsten en sommige lagen nog half te rotten waardoor de stank onverdraaglijk was voor een fatsoenlijke kat. Vitani genoot er van en met een gestoorde lach draaide ze zich om. Morgen zou ze veder gaan met haar plan. De slanke kattin trapte een schedel van een konijn weg en stapte richting de kleine bos waar ze samen met haar broer verbleef. Nuka's geur was vers en mengde die zich met een verse warme lucht van een konijn. Haar rode ogen glommen duister terwijl ze veder liep tot ze uiteindelijk haar broer had bereikt. 'Ha, hallo zusje. Ik heb eten gebracht voor ons,' Mauwde de rode kater en schoof het konijn naar zicht toe. Vitani trok met haar oren en kneep haar ogen tot spleetjes toen ze naast haar broer ging zitten. "Je weet dat het konijn als voedsel dient en niet als een speelgoed voor een kitten" Reageerde ze en keek naar het bebloede konijn terwijl ze lichtjes met haar staart zwiepte.

'Je weet dat het konijn als voedsel dient en niet als speelgoed voor een kitten?' reageerde zijn zusje. Nuka glimlachte duister. 'Ah, geef toe, het is leuk,' mauwde hij duister met een speelse ondertoon in zijn stem. Hij knikte met zijn kop naar het konijn. 'Kom op, eet.' Hij nam een grote hap en schoof het konijn naar Vitani. Toen zijn bekje leeg was likte hij vol genot zijn lippen af. 'Dus wat heb jij vandaag gedaan?' vroeg hij.

'Ah, geef toe, het is leuk,' Mauwde hij speels waarop Vitani met haar ogen rolde. 'Kom op, eet.' Ging Nuka veder en nam een groot hap van het konijn, Vitani zuchtte en ging naast haar broer liggen toen hij de konijn naar haar toe schoof. Haar tanden zonken in het zachte vel en de kattin scheurde zonder aarzelen een grote stuk vlees vanaf. Bloed droop langs haar mond langs haar kin en spatte met dikke druppels op de grond. 'Dus wat heb jij vandaag gedaan?' Rustig kauwde ze veder tot haar mond leeg was en wiebelde met haar oortjes, "Nothing special" Mauwde ze simpel en nam nog een hap va het konijn toen ze hem weer terug schoof. "You?"

'Nothing special,' mauwde ze simpel. Nuka knikte. Dat kon. Hun leven bestond ook niet meer uit jagen, indringers verscheuren, wat niks doen, indringers verscheuren... Zoiets. 'You?' vroeg zijn zus. 'Ook niets bijzonders,' antwoordde hij voordat hij een hap nam van het konijn. Hij genoot van het verse bloed geur. Toen zijn mond leeg was schoof hij het konijn weer naar Vitani en staarde haar even aan. 'Eigenlijk gebeurd er niet zo heel veel in ons leven, vind je ook niet? Het bestaat alleen uit jagen en indringers verscheuren en... Natuurlijk is indringers doden wel leuk maar uiteindelijk... We hebben geen doel meer in ons leven, snap je? Ik wil iets doen, iets speciaals,' sprak hij. Hij hoopte dat zijn zus hem snapte en zo niet dat zorgde hij er zelf wel voor. Maar natuurlijk was het leuker om het samen met Vitani te doen.