We are al alone...

Onderwerp: We are al alone... za okt 22, 2016 5:03 pm

Somber en met hangend kopje liep Dappleheart met langzame passen rond. Ze moest even weg van Whirlpool en had het RiverClan territory verlaten. Ze was richting Rogue gebied gelopen, de enige plek waar er geen katten waren die ze kende. Geen Clans waar ze rekening mee moest houden. Geen Whirlpool. Geen Leopardwing.
Verdrietig liep ze verder. Ze wilde het goed maken met Whirlpool, het kunnen vergeten. Doorgaan met leven. Maar zo makkelijk ging dat niet. Dat had ze intussen wel door. Ze probeerde het. Maar het ging niet. Haar hart was gebroken. En ze had niet het idee dat het ooit nog zal helen.
Plots kwam er een onbekende geur haar neusgaten binnendringen. Dapple hief haar bruine kopje op en keek zoekend om zich heen. Oh ja, hier zijn natuurlijk wel Rogue's in het Rogue gebied. Ze schudde haar kopje toen ze niemand zag en richtte haar blik weer naar de grond. Waarschijnlijk was het niets. Misschien werd ze wel gek. Maar ach, wat maakte het ook uit. Niets maakte meer uit...

& Mattie <3

Onderwerp: Re: We are al alone... za okt 22, 2016 5:30 pm

Zuchtend keek hij omzich heen...sweety was weg!. Met een strak gezicht glipte hij het rots gebied door, het bloed van jack nog altijd op zijn poten. Hij trippelde verder terwijl het landschap om hen heen veranderde, het warme gebied waar jack woonde veranderde in een koude rots vlakte waar de ijzige wind uit de bergen zijn pels door streek en het vocht in zijn ogen opdroogde. Zijn spieren waren ijskoud en stroef en bloed van jack kleure zijn mondhoeken rood. De glimlach was van zijn gezicht verdwenen en zijn vacht was dof en futloos. Af en toe zag de kater een paar struiken maar er was niks anders dan rots en aarde naar mate hij hoger kwam. Een vreemde geur droof zijn neus binnen, al wist hij dat het riverclan was. Zijn ogen vielen op een bruine poes, met heldere groene ogen. Hij zag verdriet in haar ogen en vroeg zich af wat de poes deed zo dicht bij zijn grond maar nog tamelijk ver van de grens "Hej, wat doe jij hier!" mauwde hij stug en koud...

Onderwerp: Re: We are al alone... za okt 22, 2016 5:38 pm

'Hej, wat doe jij hier!' mauwde iemand stug en koud. Dapple hief geschrokken haar bruine kopje op en keek om zich heen. Ze was toch niet gek. Er was echt iemand. Ze zag een gouden kater staan met een lange vacht. Aan zijn poten zat bloed en rond zijn mond ook. Wat was er gebeurd? Ze bleef verbaasd naar de kater staren. Ze vertrok geen spier en ze bleef met verdriet in haar ogen en verbaasd naar de kater. 'Hoi...' mauwde ze uiteindelijk. Haar stem was zacht en gebroken. Ze wendde haar blik weer naar de grond en draaide zich om. Hier kon ze niet verder, dit was territorium van Rogue's.

Onderwerp: Re: We are al alone... zo okt 30, 2016 7:23 pm

Met zware stappen liep hij achter haar aan. Het was duidelijk dat de poes weg wou maar et boeide hem niet 2Wat doe jij hier!" grauwde hij woest terwijl hij haar bereikte,zijn ogen ontmoette de hare.

Onderwerp: Re: We are al alone... zo okt 30, 2016 7:40 pm

'Wat doe jij hier!' grauwde de kater terwijl hij naar haar toe kwam. Dapple draaide haar kopje naar de kater toe. 'Niks, ik ga weer..' mauwde ze met een gebroken stem en wilde zich weer omdraaien. Ze wilde zo graag weer vrolijk zijn, normaal kunnen doen tegen Whirlpool. Maar ze zat nu in een diepe put waar ze niet meer uit kwam.

Onderwerp: Re: We are al alone... zo okt 30, 2016 7:51 pm

Hij zuchtte, duidelijk niet geintreseerd in de poes. 'Niks, ik ga weer..' mauwde de poes. "Maar waarom was je hier in de eerste plaats!?"

Onderwerp: Re: We are al alone... vr nov 04, 2016 10:12 pm

'Maar waarom was je hier in de eerste plaats!?' vroeg de kater. Dapple draaide zich weer om en haalde haar schouders op. 'Ik wandelde gewoon. Rogue Territory is de enige plek waar ik even weg ben van alle drukte,' mauwde ze somber terwijl ze met haar staart richting de vier territoria van de Clans wees.

Onderwerp: Re: We are al alone... zo nov 06, 2016 9:31 am

Hij grinnikte, maar het was duidelijk niet vriendelijk bedoelt. "Dan ben je hier niet echt op het goede pad meerkat!". Hij wist dat Riverclan zijn vijand was, en dat hij haar zou moeten doodde, waarschijnlijk. Dat zou Darkstar willen, maar hij besloot het niet te doen. Darkstar was niet zijn leader, en zal dat nooit zijn. Hij was de baas over zijn gebied, hij had wolfstar's broer vermoord en hij kon zef beslissen wat hij deed. "Hier leven velen Rogue's weet je. Gevaarlijker dan die vieze clankatten zoals jij!" mauwde hij spotteend. Hij zag het verdriet in haar ogen, maar waarom zou het hem boeien, het was een vijand, en bovendien...hij kende geen liefde meer. Hij kon doen wat hij wou nu sweety er niet meer was!. Hij kon zijn groep dwingen te doen wat hij wou!. Zelfs de dood in sturen als het moet!.

Onderwerp: Re: We are al alone... di nov 08, 2016 1:24 pm

'Dan ben je hier niet echt op het goede pad meerkat!' zei de kater. Dapple knikte. Ze was nergens welkom. Waarom was het leven zo moeilijk als je nergens een plek had om even alleen te zijn? 'Hier leven velen Rogue's weet je. Gevaarlijker dan die vieze clankatten zoals jij!' mauwde hij spottend. Dapple trok zich niks aan van de spottende toon. Wat kon het haar schelen? Niks had nog zin. De poes knikte. 'Ja, je hebt vast gelijk.'