Help me, please {Smokestar}

Zenuwachtig liep Leafstar over de grens van ThunderClan en WindClan. Waarom deed ze dit ook al weer? Oh ja, hulp vragen... Hulp vragen.. Dat leek net alsof ze verloren was. Oké, dat was ze ook wel. En dat vond ze zelf ook. Anders zou ze geen hulp gaan vragen. Ze was dan in een depressie en was te zwak, ze was wel verstandig. Gelukkig maar want als ze koppig geweest was zou het heel verkeerd afgelopen hebben. Ze wilde hulp krijgen en hulp bieden. Ze was blij met tips van andere Leaders of andere katten. Elke tip kon helpen. En ze kon ook leren van haar fouten, van andere Leaders en andere katten. Ze kon overal van leren. Als katten haar de tijd gaven tenminste... En dat gebeurd niet zo snel. Maar dit keer bedacht ze dat daar verandering in moest komen. Ze zat misschien dan nog wel in haar depressie maar ze wist dat ze eruit moest komen, kosten wat het kost. En dat moest ze zelf doen. Ze kon niet afwachten tot iemand naar haar toe kwam en haar ging helpen. Ze moest laten zien dat ze open stond voor hulp, wat ze altijd al heeft gestaan, en ze moest laten zien dat ze zelf keuzes kon maken. Zelf bepalen wie haar zou kunnen helpen en zelf bepalen wat er met haar en haar Clan gebeurd.
De calico poes haalde diep adem en ging recht staan. Ze keek koel uit haar groen gele ogen. Ze moest laten zien dat ze geen watje meer was. Dat ze durfde te vragen en durfde te ondernemen. Met sierlijke en zelfverzekerde passen liep Leafstar WindClan territory binnen.
Na een best lange en warme wandeling op de uitgestrekte grasvlakte kreeg ze het kamp in zicht. Ze haalde weer diep adem en liep zelfverzekerd het kamp binnen. Verschillende katten keken verbaasd op en sommige bliezen naar haar. Wat logisch was want ze was een vreemde die zomaar het kamp binnenkwam. Oké, ze was geen vreemde maar geen gerespecteerde Leader. En ook al was ze dat wel, niemand zou het fijn vinden als iemand, wat voor kat dan ook, zomaar je kamp binnen kwam lopen. Ze schonk er geen aandacht aan en liep regelrecht naar Smokestars Den. Ze bleef staan voor zijn Den. 'Smokestar?' vroeg ze neutraal. Ze hoopte dat hij er was. En dat hij naar haan haar wilde helpen...

Nadat hij terug kwam van een patrouille had de massieve kater zich meteen een weg gebaand naar zijn den. Hij had zijn resten botten in een hoek gedumpt en zijn oude muffe nest was vervangen voor een nieuwe waardoor de den zich met een vers mos geur vulde. Nu zat hij in zijn nest precies in de schaduw gezet zodat alleen zijn gifgroene ogen zichtbaar waren in de duistere koele ruimt. Zijn dikke vacht was rommelig waardoor zijn littekens zich grote wegen baande over zijn gespierde lijf. Zijn tong raspte over zijn vacht maar al snel schoot zijn blik meteen naar de opening toen hij een beweging opmerkte en een verse en walgelijke geur zijn neus vulde. Meteen gingen zijn grijze haren recht overeind staan. Leafstar. Hoe kwam ze zonder toestemming het kamp binnen? Hoe hielt deze miezerige leader het in haar hoofd om zomaar zijn kamp binnen te wandelen. "Smokestar?" Haar stem vulde zijn afgescheurde oren waardoor hij geïrriteerd met zijn staart sloeg. "Kom veder" Sprak hij doodkalm terug terwijl hij haar strak aanstaarde. Deze kattin was voordelig van hef padje afgeraakt, dat zag hij al meteen toen de calico poes zijn den binnenstapte. Leaf had maar beter een goeie reden om haar te zien want het feit dat ze zomaar binnen kwam wandelen maakte hem kwaad.  Zijn warriors waren  veel te onoplettend geweest, dat betekende dat hij zijn clan straks eens goed zou aanspreken. Toen Leaf binnen was liet de kater een stilte vallen en stond op. De Leader torende boven haar uit zijn blik was gevuld met ijskoud vuur. "Ik hoop dat je een goeie reden heb om hier nu te zijn Leaf"

'Kom verder,' klonk het uit de Den. Leaf haalde nog eens diep adem en liep zo koel mogelijk de Den binnen. Ze knikte naar de grijze kater. Ze vond het altijd al een angstaanjagende kater maar dat vond iedereen wel zo'n beetje. Al was zij natuurlijk weer de enige Leadster die hem ''eng'' vond. Met Wolfstar en Darkstar was het wel logisch dat ze niet bang waren. Die hadden het gewoon. Net als Smokestar. Zij was de enige die het niet had. Maar daar was niets aan te veranderen. Ze moest er maar het beste van maken. De massieve kater stond op en hij torende hoog boven Leafstar uit. Leaf richtte haar blik omhoog om hem in zijn ogen te kunnen kijken. Verder liet ze geen spoor van angst of wat dan ook zien. 'Ik hoop dat je een goeie reden heb om hier nu te zijn Leaf,' zei hij. Leaf knikte. 'Dat heb ik Smoke,' begon ze. 'Ik heb je hulp nodig,' mauwde ze kalm. Ze keek de kater koel aan. Ze dacht niet dat hij gelijk zal zeggen dat hij zijn hulp zou aanbieden dus besloot ze het maar gelijk uit te leggen. 'Je weet misschien wel dat Darkstar mij wilt aanvallen. Want dat is eigenlijk toch al algemeen bekend. En ik kan het niet aan. Dus alsjeblieft, help me.' Oké, misschien niet de beste uitleg maar het kwam er wel op neer dat ze hulp nodig had van hem. Hij kon zelf vragen stellen en zo zal het voor hem zelf ook duidelijk worden. Ze keek hem kalm maar hoopvol aan.

De grote rookkleurige kater bleef de leadster strak aankijken toen ze beweerde dat ze een goede reden had om hier te zijn. Hij bewoog geen spier terwijl hij zijn gehavede oren spitsde om te luister naar haar woorden. “Jou helpen zeg hè? En waarom denk jij dat ik de kat ben om jou te helpen?” Zijn snorharen trilde en de kater begon met kalme passen een rondje om Leaf heen te sjouwen om daarna weer voor haar neus te gaan staan. Zijn groene blik mengde zich in van Leaf en een grimas sierde zijn brede kop terwijl hij op haar antwoord wachtte.

'Jou helpen zeg hè? En waarom denk jij dat ik de kat ben om jou te helpen?' vroeg de kater. Leaf bleef kalm zitten toen de grote kater een rondje om haar heen liep. 'Ja. Ik heb je hulp nodig. Er is oorlog op komst, Darkstar gaat me aanvallen. Het is duidelijk. En ik kan het niet alleen.' Ze vertelde het kalm maar er klonk duidelijk een wanhopige ondertoon in haar stem.

'Ja. Ik heb je hulp nodig. Er is oorlog op komst, Darkstar gaat me aanvallen. Het is duidelijk. En ik kan het niet alleen.' Zijn gehavende oren waren gespits. Luisterend naar elke woord die Leafs mond verlieten en hij gromde inzich zelf toen haar wanhopige woorden zijn oren vulde. "Ik heb Darks dreigement duidelijk gehoord op de meeting" Bromde hij, zijn stem was zwaar en raspig alsof de massieve kater te veel rook had ingeademd. "Geef mij één reden waarom ik mijn vijand zou helpen?" Ging Smoke veder terwijl zijn staart van links naar rechts zwaaide.

'Ik heb Dark dreigement duidelijk gehoord op de meeting,' bromde hij. 'Geef mij één reden waarom ik mijn vijand zou helpen?' ging de kater verder. Oké, dit moest ze anders aanpakken. 'Ben ik je vijand Smoke?' vroeg Leaf kalm. 'Want ik zie je anders niet zo. Je bent geen vijand maar ook geen bondgenoot. Maar hopelijk dadelijk wel..' mauwde ze. Ze keek klam op naar de grijze kater, hopend dat hij haar begreep. Wat waarschijnlijk niet zo was want Smokestar accepteerde niet zomaar haar verzoeken om haar te helpen. Daar was wel meer voor nodig, merkte ze nu.

'Ben ik je vijand Smoke?' Vroeg de calico poes en de kater zette een stap naar voren zodat Leaf naar achter deinsde. Zijn lip krulde op tot een grauw zodat zijn vlijmscherpe tanden zichtbaar waren, 'Want ik zie je anders niet zo. Je bent geen vijand maar ook geen bondgenoot. Maar hopelijk dadelijk wel..' Vervolgde de Thunderclan Leadster en zonder pardon beukte de massieve kater de calico poes neer tot ze op de grond lag. Leaf zou stomverbaasd zijn door zijn actie waardoor de kater tijd genoeg had om zich boven op haar te storten. Zijn grote poten klemde zich op de schouders van de Thuderclanner en hield zijn achterpoot op haar open buik zodat ze geen kant meer op kon. "Weet je heel zeker dat ik niet je vijand ben Leaf?" Mauwde hij bitter in de oor van de kleinere kattin, "Ik vraag het nog een keer voor ik je strot open bijt, waarom denk jij dat ik, Windclan jou miezerige clan kom helpen?"

Opeens beukte Smoke tegen haar aan zodat ze op de grond viel. Stomverbaasd bleef ze even liggen en toen ze overeind probeerde te komen had Smoke haar al vast zodat ze geen kant op kon. 'Weet je heel zeker dat ik niet je vijand ben Leaf?' mauwde de grijze kater bitter. 'Ik vraag het nog een keer voor ik je strot open bijt, waarom denk jij dat ik, WindClan jou miezerige Clan kom helpen?' Leaf moest even bijkomen voordat ze antwoord gaf. 'Omdat jij en WindClan.. Jullie zijn sterk. Sterker dan ik. Als we samen zouden werken kunnen we ShadowClan verslaan! Jullie zijn sterk genoeg en ik heb er vertrouwen in. Ik.. Ik ben niet sterk genoeg.' sprak ze. Ze hoopte dat Smoke zijn gewicht nu wat zou verminderen of haar natuurlijk helemaal los zou laten. Dat zou fijner zijn. Ze lag ook niet in een bepaald fijne houding. 'Wat.. Wat moet ik doen om je te overtuigen Smoke?' vroeg ze.

De verbazing en angst in de ogen van de Thunderclan leader liet de massieve kater grijnzen, zijn dikke pluizige staart zwiepte terwijl hij zijn giftig groene ogen in die van de calico kattin boorde. 'Omdat jij en WindClan.. Jullie zijn sterk. Sterker dan ik. Als we samen zouden werken kunnen we ShadowClan verslaan! Jullie zijn sterk genoeg en ik heb er vertrouwen in. Ik.. Ik ben niet sterk genoeg.' Smoke kneep zijn ogen tot spleetjes, hij wist dat hij sterk was. Windclan was sterk en hij zou het laten zien ook. 'Wat.. Wat moet ik doen om je te overtuigen Smoke?' De Windclan leader kort trok met zijn oor voor hij de calico vrij liet en stapte naar achter zijn nagels nog steeds ontbloot. "Alles heeft zijn prijs" Reageerde hij bitter en begon te ijsberen door zijn donkere den. "De vraag is ben je bereid om het te kunnen betalen?" Mauwde hij duister toen hij achter Leaf liep en stapte weer terug naar de plek waar hij eerst stond. Paal voor de Thunderclan leadster.

Leaf krabbelde snel overeind toen Smoke haar vrij liet. 'Alles heeft zijn prijs,' reageerde hij bitter. 'De vraag is ben je bereid om het te kunnen betalen?' mauwde hij. Leaf bleef even stil, haar keuzes aan het overwegen. Wat moest ze doen? Ze moest wel een goed voorstel doen. Ze zou het echt niet halen alleen. Samen met WindClan kunnen ze Darkstar verslaan. 'Ik... Ik ben bereid om tijdelijk een stuk van mijn territorium te geven,' sprak ze. Ze wist niet of het handig was. Maar ze zei tijdelijk. Dan betekende dat ook tijdelijk. Een beetje zenuwachtig wachtte Leaf op het antwoord.

Het was stil, duidelijk dat de Leadster er niet eerder over had nagedacht. De Windclan leader zwiepte weer met zijn staart terwijl hij geduldig op haar antwoord wachtte. 'Ik... Ik ben bereid om tijdelijk een stuk van mijn territorium te geven,' Stelde Leaf voor. De massieve kater keek de calico kattin strak aan voor hij zijn lange nagels over de grond heen liet krassen. "Wat zie jij onder tijdelijk Leafstar?" Reageerde hij vol afschuw, "Denk jij dat mijn warriors hun levens zomaar op het spel wil zetten voor een tijdelijke stuk grond?" Spuugde hij, "Want dan ben je bij het verkeerde adres" Grauwde Smoke veder. Wat Leaf van hem wou zou haar ook veel kosten.

'Wat zie jij onder tijdelijk Leafstar?' reageerde hij vol afschuw. Leaf trok met haar oren. Dit was niet gemakkelijk. 'Denk jij dat mijn warriors hun leven zomaar op het spel wil zetten voor een tijdelijk stuk grond?' spuugde hij. 'Want dan ben je bij het verkeerde adres,' grauwde Smoke verder. Leaf bleef weer even stil. 'Wat wil je dan?' vroeg ze.

'Wat wil je dan?' Vroeg de kleine calico en de kater bromde nadenkend. rustig ging de forse kater zitten en hij gebaarde met zijn staart dat Leaf ook mocht gaan zitten. Zijn klauwen kraste nog een paar keer over de harde grond voor hij zond mond opende. "Het is tijd voor verandering" Zijn rasperige zware stem was kalmer maar er lag altijd nog een brommende klank in zijn ondertoon. "Ik ben bereid om te vechten met mijn clan maar alles heeft zijn prijs" Ging hij door zijn nagels gleden nog steeds over de grond waardoor er een groot ronde vorm op het zand ontstond. "Al hoeft z'n prijs niet altijd slecht dingen te zijn" Ging hij door, zijn ogen op de grond gericht en even bleef het stil. "Word één met Windclan"

Het bleef stil. Leaf brandde van nieuwsgierigheid maar ze weerhield zich ervan om aan te dringen. 'Het is tijd voor verandering,' zei de grijze kater. 'Ik ben bereid om te vechten met mijn clan maar alles heeft een prijs. Al hoeft z'n prijs niet altijd slechte dingen te zijn. Word één met Windclan.' Leaf was met stomheid geslagen. Eén worden met WindClan? Hoe dan? 'I-ik.. Ik begrijp je niet..' mauwde ze verbaasd. 'Wat bedoel je met één worden?' Ze had wel een idee. Maar ze wilde het horen voordat ze stomme dingen zou zeggen.