Are you kidding me ? [ open ]

Whirlpool voelde de wonden branden. Ze waren waarschijnlijk dieper dan hij in eerste instantie had gedacht, en ondanks het water het meeste bloed had weggewassen, welde het nu weer op en besmeurde zijn lange vacht. Whirlpool hijgde en wilde graag Wolfstar helpen. Hij wist niet precies wat hij voor haar kon doen, hij was immers geen medicine cat, maar er zou toch iets moeten zijn wat hij kon doen? Toch werkte zijn lichaam niet mee en kreeg hij zichzelf niet overeind om dichterbij de poes te komen.
Opeens kwam Wolfstar weer tot leven en hij spitste zijn oren toen hij zijn naam hoorde. De poes begon daarna te hoesten en het water kwam naar buiten. Whirlpool glimlachte. ‘Goed zo,’ zei hij vermoeid en hij legde zijn kop weer neer. Hij wilde wel overeind komen, maar hij had eerst even rust nodig. Het water lag klam op zijn rug en de kou ging lacgzaam verder naar binnen. Hij wist dat hij verder moest gaan en bewegen en niet blijven liggen, of tenminste zijn vacht droog likken, dat was één van de eerste lessen die een Riverclanner leerde. Hij kreunde toen hij zijn gewonde achterpoot bewoog en probeerde met zijn voorpoten zichzelf overeind te hijsen, alleen om een klagende pijn van de wonden in zijn nek en rug te voelen. Hij klemde zijn kaken op elkaar en wist zichzelf wonder boven wonder op drie poten te krijgen.
Zijn zorgen voor Wolfstar stopten echter niet. Zijn amberkleurige ogen flitsten weer naar zijn leidster. ‘Gaat het wel, Wolfstar?’ Hij keek de poes aan. ‘Je moet naar.. Sunstream..’ zei hij. Hij probeerde een stap te zetten, maar het deed hem veel meer pijn dan hij had verwacht hij maakte een zachte kreet van pijn. Hijgend keek hij naar de grond en probeerde zichzelf te stabiliseren op drie poten, wat al zijn inspanning koste.

Whirlpool keek zijn leidster geschokt aan toen ze sprak over een verloren leven. Hij was dus toch te laat geweest met haar te helpen. Teleurgesteld richtte hij zijn blik naar de grond. Hij had in elk geval wel erger kunnen voorkomen. ‘Hoeveel heb je nu nog over?’ durfde de kater te vragen. Hij wist dat het een beetje vreemde en persoonlijke vraag was, maar ergens wilde hij graag weten hoe het eraan toe ging met zijn leidster.
Wolfstar zei dat hij er erger aan toe was. Hij lachte een beetje pijnlijk en keek naar de grond. ‘Het wordt een lange reis terug naar kamp, dat weet ik wel,’ zei hij kalm. Hij realiseerde dat hij in elk geval ook na moest worden gekeken door Sunstream, maar eerst moest hij én nog een stuk naar kamp zwemmen en erheen strompelen. Zwemmen zou ieder geval makkelijker worden, dan hoefde hij niet op zijn gewonde poot te steunen. Maar hij was nu al uitgeput en onderkoeld aan het raken, dus het zou zwaar worden.

Wolfstar beaamde dat ze nu nog acht levens over had. Ze had dus zojuist haar eerste leven verloren. Dat zou waarschijnlijk een sensatie zijn voor Wolfstar die ze nog nooit had meegemaakt. Hij kon zich niet voorstellen hoe dat zou gaan. Maar misschien was er een kans dat hij ooit leader zou worden, maar dan zou de kater al Wolfstar overige 8 levens ook moeten overleven. Hij wist dat de kans klein was. Ook al beaamde Wolfstar dat hij een goede opvolger zou zijn, wat hem ook zeer vleide, wist hij nog steeds niet voor honderd procent zeker of hij wel voor het leiden was gemaakt. ‘Dankjewel,’ prevelde hij ook zacht om haar compliment maar te ontvangen. Hij volgde haar hinkend naar het water, wat hem veel moeite en zo af en toe kwam er een kreun uit zijn bek, maar hij bleef volgen. Hij knikte toen Wolfstar zei dat ze naar het kamp moesten gaan en gleed ook weer het water in. Het kostte hem veel meer moeite dan normaal, maar hij wist dat hij er zou komen.

OOC: Ja prima, misschien ook met Sunstream? Leuke verassing voor Camilla als ze terugkomt hehe. Jij maakt! c: