Are you kidding me ? [ open ]

Er was weer een heerlijk moment van stilte. Niets anders dan het ruizen van de wind door het riet en af en toe een plonsgeluid van een vis die te dicht bij de oppervlakte was gezwommen. De geur van modder, zoet water, vis en katten was overal om hem, heen. De geur van Riverclan.
Whirlpool blik kruiste die van Wolfstar weer. Hij keek haar kalm aan en voelde de rust in hem opborrelen. Toen opeens een onverwachte vraag kwam. Zijn levensverhaal? Meteen ging zijn blik ontwijkend naar het wateroppervlak en moest hij zijn haren plat op zijn rug forceren. Zijn gedachten vlogen naar de tijd, toen hij net zijn warriornaam had gekregen, de vervlogen uren onder de sterrenhemel, de geur van bloed en de smaak van zoute tranen. Wolfstar zou het niet mogen weten. Niemand zou het ooit mogen weten en niemand wist het. Die tijd was voorbij en al het bewijs was gewist. Waarom voelde hij zich dan zo betrapt?
Hij probeerde zijn ademhaling rustig te houden, hoewel zijn hart als een razende tekeer ging. Hij probeerde zijn gelaat kalm te houden, maar wolken van pijn in zijn ogen moesten te lezen zijn. Hij keek op naar Wolfstar en wist zijn stem stabiel te houden.
'Oh Wolfstar, waarom stel je zo'n vraag terwijl je me kent sinds ik een kit was. Je weet wat ik zoal heb bereikt en gedaan, anders zou je me niet als deputy hebben aangewezen.' Hij wist dat hij heen duidelijk verhaal vertelde. Maar waarom moest hij al zijn leven vertellen? En de dingen die hij geheim wilde houden bleven geheim. Zoals de eenzaamheid die aan hem knaagde en die manen van geluk en verdriet.

Fjieuw, Whirlpool kwam er weer makkelijk vanaf. Wolfstar reageerde erg luchtig, wat hem letterlijk al zijn vastgehouden adem deed loslaten. Zijn gedachten waren er helemaal niet bij. De beelden van haar flitsten weer voor zijn ogen. Hij was zo'n idioot geweest en Starclan vond het kennelijk nodig om hem te straffen. Hem mentaal te verminken voor de rest van zijn leven en diepe littekens op zijn hart achter te laten. Starclan was wreed als dit hen daden waren geweest. Hij had ze vervloekt, maar hij had op de harde manier geleerd dat regels er waren om gevolgd te worden.
Whirlpool werd uit zijn gedachten gehaald door de grijze poes. Ze nodigde hem uit om samen te gaan zwemmen. Hij keek haar in haar helderblauwe ogen en knikte, een oprechte glimlach op zijn gelaat ontstaand. De poes was echter al weg, en hij snelde achter de poes aan. Voordat hij ook maar een poot in het water kon zetten, was Wolfstar al onder het oppervlakte verdwenen. Zonder ineen te krimpen van het koude water op zijn huid, gleed hij soepel het water in en dook achter de poes aan. Onder het water zag hij haar silhouet voor hem uit zwemmen. Met een aantal krachtige slagen kwam ook Whirlpool boven water, zijn oren, ogen en neus net aan het oppervlakte. De rest van zijn brede lichaam werd door het water opgeslokt. Met nog een paar krachtige slagen, sloot hij weer bij Wolfstar aan. Hij keek kort naar haar en dook vervolgens weer naar beneden, om vissen snel uit de weg te zien zwemmen. Onder water was de wereld zó anders, zo prachtig. Hij begreep niet dat katten uit de andere clans dit niet konden waarderen.

Het zonlicht onder water was het prachtigste schouwspel om te zien. De schaduwen werden zo anders en het licht brak alle kanten op, vlekken bijna goudkleurig water en diep blauw, iets wat je alleen leerde te bewonderen als je in Riverclan was geboren. Puur Riverclan bloed stroomde door zijn aderen, iets waar hij altijd trots op was geweest. Het was de clan van het woud die simpelweg het sterkste was, omdat zij gehard werden door het water. De andere clans waren drypaws, gewend om harde grond onder je voeten te hebben. Nee, Riverclan had die eenvoud niet, en het maakte hun hard.
Wolfstar en zijn blik kruisten weer, voor zover hij zijn kop boven water had. Hij genoot van het schitterende zonlicht op het wateroppervlak en het koele water om zijn lichaam. Hij zwom kalm naast Wolfstar, zonder woorden uit te wisselen. Zo sereen had hij zich in lange tijd niet gevoeld, eindelijk leken zijn gedachten leeg te zijn, zonder eeuwig getwijfel en duistere herinneringen van dingen die waren geweest.

OOC: Sorry, beetje inspiratieloos D:

De waarschuwing uit Wolfstars mond kwam vlak nadat hij zelf het geluid had gehoord en zijn kop had gedraaid en in de ogen keek van drie hongerige otters. Whirlpools blik ging van de monsters, naar zijn leidster, naar die van de oever. Met sterke slagen zwom Whirlpool snel naar de kant en het duurde niet lang voordat hij vaste grond onder zijn klauwen voelde en uit het water sprong.
Whirlpool hoorde Wolfstars commando en knikte. Hij ontblootte zijn klauwen en zonder te aarzelen sprong hij richting de rechter otter, zijn lange vacht nog kletsnat. Het was lastig om grip te krijgen in hun gladde pels, maar hij wist zijn nagels in de otter vast te zetten en met zijn voorpoten klauwde hij woest in de ogen van zijn tegenstander. Het schreeuwde nog woester gemaakt, maar Whirlpool klampte zich stevig vast en dacht niet aan opgeven.

Whirlpool keek kort opzij en zag dat Wolfstar één van de otters tegen de grond had gewerkt. Maar de derde kwam al dichterbij. Whirlpool had geen tijd om haar te waarschuwen, want opeens liet de otter waarmee hij aan het vechten was zich vallen en werd hij onder het gewicht van het mormel geplet. De lucht werd uit zijn longen geslagen, maar hij kon nog net op tijd opzij rollen en de scherpe tanden van het beest schampte zijn nek, maar niet op de gerichte plaats waar het beest op gericht had. Pijn schoot langs zijn nek, maar hij krabbelde overeind en sprong weer opzij om een andere aanval te ontwijken. In dat moment was even de hals van de otter zichtbaar en hij sprong vooruit om zijn nagels erin vast te zetten en met een beet alsof hij door Starclan bezeten was, wist hij de otter te vermoorden.
Hijgend keek hij op, realiserend dat Wolfstar niet meer op de oever stond. Geschrokken keek hij om zich heen, totdat hij ringen in het water zag. Bloed dwarrelde aan de oppervlakte en hij haastte zich in het water, om vervolgens weer een harde klauw over zijn rug te voelen. Whirlpool slaakte een kreet van pijn, om vervolgens zich om te draaien en de derde otter in zijn ogen te kijken. Hij zag twijfel in de ogen van het monster, om achter Wolfstar aan te gaan of hem uit de weg te ruimen. In dat moment sprong Whirlpool op het gezicht van het beest en wist zijn klauwen over de ogen van het beest te gaan, om vervolgens weer een beet in zijn achterpoot te voelen. Hij schopte met zijn achterpoten en wist weer even uit de weg de springen. Hij moest snel zijn, anders zou Wolfstar verdrinken! En wie weet hoeveel levens ze op de bodem zou kunnen verliezen. Whirlpool spande zijn krachtige schouders aan en beet in de staart van de otter, om vervolgens een slag van de otters poten te kunnen ontwijken. In dat moment dook hij onder de voorpoot van het beest en kon hij zijn blootgestelde hals met een krachtige slag open scheuren.
Pijn schoot door heel Whirlpools lichaam. Krassen op zijn nek, rug en poot brandden vurig, maar hij nam geen moment om uit te rustten en dook het water in. De geur van bloed begroette hem en ook zijn wonden werden uitgewassen door het water en volgde hem toen hij richting Wolfstar dook. Hij vond haar diep in het water en met zijn laatste kracht greep hij haar nekvel en trok haar naar de oppervlakte. Eenmaal boven snakte hij naar adem en trok hij de poes naar de oever en viel hijgend naast haar neer, zijn poten konden zijn lichaam even niet langer ondersteunen. Hij kreunde en met een vertrokken gezicht keek hij Wolfstar aan. ‘W-Wolfstar..?’ zei hij, realiserend dat ze nog niet wakker werd.