Gravity

De kitten lag buiten de nursery, genietend van de warme zon op haar pluizige vacht. Haar groene ogen leken gesloten van een afstandje, maar ze waren wel degelijk open. Ze hield haar omgeving in 't oog, iets wat haar vader haar had geleerd! Haar mondje smakte genietend toen ze op haar flank ging liggen en legde haar kopje zo neer dat ze het hele kamp kon zien. Het was een stille dag en de kitten kon wel wat avontuur gebruiken, maar dat ging moelijk als heel Shadowclan je in het oog hield dus bleef Fallen rustig liggen wachtend op het perfecte timing om er vandoor te gaan.

-Open <3

Twisted kwam net terug van de jacht. Het was goed gegaan deze keer. Hij had geen stemmen of hallucinaties gekregen. Vrolijk stapte hij met een eekhoorn in zijn bek het kamp binnen. Hij legde de eekhoorn op de prooistapel en pakte er zelf een muis uit. De kater keek het kamp rond op zoek naar een goed plekje om zijn muis op te eten. Vlak voor de Nursery zag hij een kitten liggen. Hij herkende de kitten als Fallenkit. Hij kende het poesje niet goed en het leek erop dat ze niet heel veel te doen had. De bruine kater stapte op de grijze kitten af. 'Hallo,' mauwde hij vriendelijk. 'Vind je het erg dat ik even bij je kom liggen?' vroeg hij. Hij was niet iemand die overal maar bij ging staan of liggen. Hij vroeg het altijd eerst. Van eerdere ervaringen had hij ook gemerkt dat niet iedereen gediend was van zijn aanwezigheid. Hij was ook ''de rare'' van de Clan. Iets wat hem best verdrietig maakte. Hij kon er niets aan doen dat hij had wat hij had. Wat dat ook was... Hij keek de kitten vriendelijk aan, hopend dat ze hem niet zou afwijzen.

Verveeld keek Fallen toe hoe katten de kamp binnen stapte en weer verdwenen. Ze wou zo graag het kamp uit, leren jagen en vechten en samen met haar vader patrouilles lopen. Haar clan trots maken. Maar nu lag ze al de hele dag voorzich uit te staren, er was letterlijk niks hier te doen als kittenzijnde en het maakte haar gefrusteerd. Als die rot queen nou niet de hele tijd als een babysitter op haar staart zat te letten had ze wat avontuur kunnen beleven maar nee hoor ze hield haar dag en nacht in de gaten. Haar klauwetjes reikte uit naar een grasspiertie en verveeld trok ze hem eruit. "Hallo" Fallen schrok op en keek de bruine kater met grote ogen aan. Ze had hem niet zien aankomen! Oeps.. Vind je het erg dat ik even bij je kom liggen?' Vroeg de kater en Fallenkit knikte met een brede grijns. "Nein, natürlich niet!" Mauwde ze en schoof een stukje opzij zodat Twisted genieg plaats had.

'Nein, natürlich niet!' mauwde de kitten en ze schoof een stukje opzij. Twisted schonk geen aandacht aan het rare accent van de kitten, die was hij wel gewend met Stormheart in het kamp... Zijn hart maakte een sprongetje van geluk toen de kitten opzij schoof. Ze maakte zelfs ruimte voor hem! Vrolijk ging hij naast haar liggen. Hij nam genietend een hap van zijn muis. Die smaakte een stuk lekkerder nu hij geaccepteerd was. Nadat hij zijn mond leeg had richtte hij zich naar de kitten. 'Hoe gaat het met je? Heb je al wat vriendjes gemaakt?' vroeg de kater. Hij zag de kitten niet vaak dus hij wist niets van haar sociale status met iedereen. Hem leek ze wel aardig, want kom op, ze had gewoon ruimte voor hem gemaakt!