we all have our pasts.... (open)

Hij legde zijn poten over zijn kop, hielden die vogels dan nooit op met klagen?!. In het begin viel het wel mee, maar nu na een week vast gezeten te hebben hielden die klootte dingen maar niet op. De kater mistte het geluid van gebrom en gezeik van andere warriors. Hij miste het geklaag, het gekrijs en het heerlijke geluid van gevechten tussen warriors. Even sloot de shadowclan warrior zijn ogen, en zag het weer voor hem. Nu hij hier dagen lag te niksen had hij tijd om na te denken, strategieën te bedenken en zich te vervelen. Iedere dag was hij terug aan het denken aan dingen uit zijn duistere verleden. Hoe zijn vader hem mishandelde, hoe hij onbewust zijn moeder gedood zou hebben en hoe zijn zusje uit elkaar gescheurd werd vlak voor zijn ogen. Velen hadden hier een dramatisch verleden, velen konden ermee omgaan. Maar hij?, hij kon het maar niet uit zijn kop krijgen tot alle riverclanners dood waren!. Ongemakkelijk rolde hij over de harde grond, en warrior zweerd brekende botten te horen!. Hij mocht dan wel wat eten krijgen hier en daar, een nest was weer te veel luxe. Het was in ieder geval beter dan de natte grond op shadowclan terriory. Al was de grond hier ook best vochtig dankzij de velen regen die er binnen een paar minuten kon vallen op de meest random momenten op de dag. Het was nacht, maar de kater deed geen oog dicht, hij was te diep in gedachten. Hij kon op dit moment wren trainen, dark helpen met aanvallen en leopard irriteren!.
Open voor iedereen!