New day, new life...

De calico poes regaeerde niet en keek weer naar haar muis waar ze een kleine hap van nam, Arcane schudde haar kop en keek omzich heen. Wat was er met Leaf ana de hand? Haar blik hleed weer naar de Leadster, "Leafstar alsjeblieft.." Mauwde ze hoopvol, "Waarom doe je zo..?" Haar woorden waren zacht alsof ze het begon op te geven, weer zuchtte de poes en ging weer een stuk van Leafstar af zitten.

'Arcane.. Het.. Spijt me...Maar.. Ik kan het niet! Ik kan het gewoon niet. Ik.. Ik ben geen Leader. Ik ben niet gemaakt voor het Leadership. Het...' De roodgevlekte poes keek met een wat schrokken blik naar Leafstar, "Maar.." Haar gemauw klonk zacht, ze wist gewoon niet wat ze moest zeggen. "Maar ons gesprek gisteren dan? Zijn mijn woorden niet binnen gedrongen? Je bent een uitstekende Leader Leafstar en laat je niet overhoop lopen daar een paar katten die denken dat ze beter zijn! Er is geen betere Leader te wenzen, Thunderclan hoeft en wil geen kwaardaardige Leader met overdreven veel zelfvertrouwen en wrede plannen! alle Leaders die zo waren zijn allemaal op wrede manieren omgekomen omdat ze te ver gingen, ze hadden niet wat jij wel heb Leaf. Jij heb een goede kant, en de goeie winnen altijd, heb eens wat vertrouwen in je zelf.." De poes zuchtte en stond op, ze kon haar niet veder helpen als ze maar zo bleef denken. Maar slome passen stapte ze weg van de Leadster.

topic nog niet uit!

Met een zwiepende staart ging ze een stukje veder op liggen haar blik op de lucht gericht die zachtjes donkerder werd, de laatste wolken die in de lucht hingen waaide sloom weg en maakte plaats voor de eerste sterren. Haar vacht glom zachtjes door de maanlicht en haar ogen straalde door de kleine lichtjes in de lucht, de wind die door het kamp woei trok aan haar vacht waardoor ze eventjes rilde. Ze wou zo graag helpen, maar ze wist maar niet hoe ze de poes kon helpen. Woorden hielpen blijkbaar niet mewr dus ging ze uitgeput op haar rug liggen en keek naar de sterrenhemel.

De poes luisterde naar wat Leaf haar te vertellen had maar haar blik bleef op de sterren gericht, nog steeds op haar rug liggen keek ze snel naar de calico en toen weer terug naar de stewds donkerder worden lucht. "Ik kan je niet helpen met de clan weer terug te winnen, je moet zelf je eigen keuzes maken en laten inzien dat je het kunt. Als je depressief in je nest gaat liggen kom je niet veder, dus steek je borst vooruit en laat zien wat je kan" Mauwde ze emotieloos

Bedankt, Arcane,' De roodgevlekte poes knikte. Ze hoorde hoe Leaf terug liep naar haar muis die naar binnen weerkte en vervolgens terug naar haar den ging, zij bleef echter helemaal alleen in het kamp, de nacht was nu echt gevallen en de paar sterren waren nu een hele sterrenhemel geworden. De half volle maan was net als de sterren het enige licht punt. De poes liet zich op haar buik rollen en stond op, haar blik gleed nog voor de laatste keer naar de den van Leafstar voor ze de warrior den in stapte om haar nest op te zoeken.

Topic uit