I just want to see your face again (Leopardgaze)

Whirlpool liep er al enkele dagen mee rond. Hij kon het vreemde afscheid van hem en Leopardgaze maar niet uit zijn gedachten zetten. Elke seconde zat de poes in zijn brein en hij kreeg haar er maar niet uit. Nog nooit had hij een poes gezien als haar, zo prachtig en zo levendig, krachtig en toch vriendelijk. Ze had humor en het leek ook even dat zij ook van zijn gezelschap genoot. Hij kon hun aanraking maar niet vergeten, dat moment dat de vonk overliep. Hij wist dat het fout was en dat twee katten uit verschillende clans niet bij elkaar mochten zijn. Maar waarom had hij dan dit gevoel?
Whirlpool was veel te vinden bij de grenzen en vooral bij de Rock. Hij wist dat Riverclan geen grenzen met Shadowclan deelde, dus was dit de enige plek waar hij haar misschien tegen kon komen. Hij was ook al weer enkele keren afgedwaald naar rogue territorium, maar geen spoor van haar was te bekennen. Whirlpool ijsbeerde over de open plek waar de clans zaten als ze een bijeenkomst hadden, enkel na te denken wat hij nu verder moest doen. Hij wist dat hij verder met haar wilde, dat hij haar graag mocht en vaker wou zien. Ook wist hij dat het tegen de Warrior Code was. Maar hij had wel vaker de Code gebroken en ermee weggekomen. Als hij zich zo voelde, dan moest hij toch Starclans zegen hebben?
Plotseling hoorde hij een geluid, gevolgd door een geur die hij al snel herkende als Shadowclan. Maar als snel daarna kon hij hem nuanceren als die van Leopardgaze. Eindelijk! Hij rende naar de plek waar het geluid vandaan kwam. ‘Leopardgaze!’ sprak hij blij, zonder haar vacht nog gezien te hebben.

OOC: Obviously voor Leo <3

Ze moest hem vergeten, hij was een vieze visvreter. Hij was haar aandacht helemaal niet waard. Ze moest stoppen aan hem te denken...hoe moeilijk dat ook was. Op advies had de bruine poes er voor gekozen om een stukje te gaan lopen, en haar hoofd leeg te maken. Dat was belangrijk als deputy, de poes liep bij de rock. Het was de waar haar poten haar heen bracht. Diep in gedachten had de poes de riverclan geur niet geroken en had ook niet in de gaten dat er een andere kat aanwezig was.‘Leopardgaze!’ hoorde ze opeens. De poes schrok op die stem herkende ze maar al te goed... 'Wh-whirlpool?' stotterde ze verbaasd terwijl ze de kater met grote ogen aankeek. Nee nee nee! wat deed hij hier? De poes wilde wegrennen maar dat deed ze niet ze wilde niet zwak lijken... ze moest hem gewoon overtuigen dat hun samen niet zou werken ze had het vaak genoeg gezien buiten clanse relaties redden het nooit. 'Wat doe jij hier?' siste ze scherp terwijl ze een afstandelijke en zakelijke houding aannam.

Geluk overspoelde hem toen hij zijn eigen naam hoorde uit de mond van deze poes. Alles was prachtig aan haar, ook haar prachtige stem. Die klonk als muziek in zijn oren en hij keek de poes vrolijk aan. Helaas zag hij al snel dat de poes helemaal niet blij was om hem te zien. Ze leek heel erg gespannen en ergens geschrokken dat ze hem was tegen gekomen. Direct nam Whirlpool een wat terughoudende houding aan en keek de poes afwachtend aan.
De woorden die ze sprak klonken helemaal niet vriendelijk. Het kwam er scherp en sissend uit en ze was niet zo open als vorige keer. Dat moment was perfect geweest, totdat zij er een abrupt einde aan maakte. Het was moeilijk voor haar, dat begreep hij en een relatie tussen twee verschillende clans zou lastig worden. Maar het zou het waard zijn, want zij was alles wat hij nu wilde. ‘Om compleet eerlijk te zijn, jou zoeken,’ sprak de kater kalm en zacht, terwijl hij voorzichtig een stapje dichterbij de poes neer zette. ‘Ik kon je niet uit mijn hoofd zetten en al helemaal niet hoe we het vorige keer hadden... afgesloten,’ sprak hij maar. Zij was weggerend voor hem, misschien was ze wel bang voor de gevoelens die ze had. Als ze die had. Die van hem branden in elk geval vurig. ‘Ik begrijp het niet. Leg het me alsjeblieft uit. Het ene moment was het perfect, en het andere moment viel alles in duigen.’ Hij keek de poes bijna smekend aan. ‘Ik wil niet dat het in duigen valt, Leopardgaze.’

‘Om compleet eerlijk te zijn, jou zoeken,’ sprak de kater kalm en zacht. De poes trok een afkeurend gezicht. Ja hier was ze al bang voor, toen de kater voorzichtig een stapje vooruit deed liet de poes een lage grom horen en deed zelf twee stappen naar achter. ‘Ik kon je niet uit mijn hoofd zetten en al helemaal niet hoe we het vorige keer hadden... afgesloten,’ liet de kater haar vervolgens weten. De poes hield zich nog stil...vooral omdat ze niet echt wist wat ze moest zeggen. ‘Ik begrijp het niet. Leg het me alsjeblieft uit. Het ene moment was het perfect, en het andere moment viel alles in duigen.’ de bijna smekende blik was niet te vermijden
‘Ik wil niet dat het in duigen valt, Leopardgaze.’ De grote poes keek de kater met grote ogen aan. Wa...wat moest ze hier opzeggen? 'Whirlpool...' begon ze zachtjes. 'Er valt niks in duigen want er was niks in de eerste plaats' ging de poes rustig veder. 'Us... it cant happen, go find someone in you'r own clan'

Whirlpools poging om dichterbij haar te komen, waren duidelijk niet gewenst toen Leopardgaze gromde en achteruit ging. Whirlpool wierp haar een verwarde en frustreerde blik toe. Wat moest hij nou met haar? Hij wist zeker dat ze ook ergens onder haar schild gevoelens voor hem koesterde, dat moest wel! Waarom had ze anders vorige keer zich zo gedragen als ze had gedaan. Ze wilde zich aan de code houden. Hij begreep het en hij respecteerde haar standvastigheid, maar er was iets tussen hen wat hij niet wilde dat het zou vervagen.
Haar stem sprak zijn naam weer uit en hij bleef haar strak aankijken, zijn blik geen moment van haar afwendend. Het voelde als een klauw in zijn hart toen Leopardgaze beaamde dat er niets in de eerste plaats was, dat zij niet samen konden zijn en dat hij een ander moest zoeken in zijn eigen clan. Resoluut wierp hij haar een zelfverzekerde blik. ‘Er was wel iets, Leo. Ik kon het voelen, jij ook. Lieg hier alsjeblieft niet over.’ Nogmaals probeerde hij een stap dichterbij te zetten. Hij zou niet opgeven, hij zou het haar laten weten en ze moest toch ooit eens ingeven. ‘Er is niemand zoals jij in mijn clan. Ze komen niet eens dichtbij. Jij bent de enige die ik wil.’ Whirlpool keek haar een beetje wanhopig aan. Hopelijk zou het tot haar doordringen uiteindelijk. Het moest wel!

Er was wel iets, Leo. Ik kon het voelen, jij ook. Lieg hier alsjeblieft niet over.’ weer deed de kater een stap dichter bij. De bruine poes bleef stokstijf staan, ze keek de kater met grote ogen aan. Het sterke en harteloze poes was weg ze voelde zich zwak, heel zwak. De woorden van de kater raakte haar het feit dat hij de waarheid sprak raakte haar...ze verloor haar zelf, ze was een verrader. De kater vertelde vervolgens dat er niemand in zijn clan was... en zij de einge was die hij wilde. 'Whirl' sprak de poes op een zachtjes haast overstaanbaar. 'Ik... wij... het is fout' zij met een vis vreter? wat was er met haar gebeurt? ze was in de war...heel erg in de war.

Dit keer bleef te poes wel staan toen hij dichterbij kwam en euforie overspoelde hem. Hij werd gedurfder en zette nog een voorzichtige pas dichterbij. Hij wilde haar vacht zo graag weer voelen, haar geur van dichtbij opnemen. Hij trok een afwachtend gezicht, hopend dat ze passende woorden zou vinden.
Haar zachte stem bereikte zijn oren en ze sprak over dat het fout was. Dat zij samen fout waren. Whirlpool kreeg een wanhopige blik op zijn gezicht en begon eindelijk te realiseren dan Leopardgaze heel erg in het vechten was in zichzelf. Ze wist dat het tegen de regels was, dat het een schande voor de clan zou zijn als het uitgevonden zou worden. Maar tegelijkertijd wilde ze het ook, wat hij wilde. Whirlpool was makkelijker over het feit heen gekomen dat het tegen de code was. Hij had het immers eerder gedaan en er altijd mee weg gekomen. Hoewel er wel een groot geheim was die hij voor zich moest houden. Maar Leopardgaze mocht het weten... later. Als ze echt wat zouden worden, als ze een stel zouden worden. En dit keer zou hij haar wel kunnen beschermen en ze had een clan die haar kon beschermen, anders dan Dawn. Hij schudde de poes meteen uit zijn gedachten, Leopardgaze was de enige waaraan hij dacht en die hij dichtbij zich wilde hebben.
‘Ik weet dat het moeilijk is en dat het een enorm risico is. Maar is het het niet waard? Wij, samen...’ sprak de kater zacht. Zijn blik probeerde haar smaragdgroene ogen te vinden. ‘Ik beloof dat we nooit zullen worden ontdekt.’

‘Ik weet dat het moeilijk is en dat het een enorm risico is. Maar is het het niet waard? Wij, samen...’ sprak de kater zacht. De poes schudde haar kop, dit was gekken werk waar was ze allemaal mee bezig? zo had haar vader haar niet opgevoed. Als die haar nu zag... ze zou een schande zijn. Toch kon de poes het niet laten de kater gaf haar een onbeschrijvelijk gevoel het voelde zo vertrouwd en fijn.
‘Ik beloof dat we nooit zullen worden ontdekt.’ vertelde de kater toen. Leopard deed een stap naar voren de geur van de kater vulde haar neus gaten. Langzaam kwam de poes weer wat dichter bij toen ze maar cenimeters van de kater verdwijderd was. En zonder een waarschuwing gaf de kater een flinke mep. 'Ik hoop het maar voor je' klonk haar stem emotieloos. terwijl ze de kater een lik over zijn wang gaf.


ghehee

Opeens kwam Leopardgaze weer dichterbij. Whirlpools ogen voelde haar bewegingen nauwkeurig en hij huiverde toen haar geur steeds sterker in zijn neusgaten werd. Ze kwam vlakbij, en de gedachtes gingen heen en weer bij Whirlpool. Was het nu oké? Had hij haar overgehaald? Waarom zei ze niets? De vragen spookten door zijn hoofd. De tijd leek wel in slow motion te gaan, maar hij genoot van elke seconde. Totdat de poes hem opeens een mep tegen hem gaf en hij kort zijn ogen sloot en daarna helemaal verward opkeek naar de poes. ‘Au...’ Wat bedoelde ze, wat was er nu weer mis. Ging ze nou vechten?
'Ik hoop het maar voor je' sprak de poes. Hij wist nog steeds niet wat hij moest zeggen, omdat hij nog nooit meer in zijn leven zo verward was. Correctie, toen de poes hem een lik over zijn wang gaf, was hij helemaal de weg kwijt. Whirlpool fronste en keek de poes met de grootste verwarde blik aan. ‘Ik.. ik begrijp het niet... Is het nu oké? Kan je me vertellen wat je wil?’ vroeg hij dan maar aan de poes. Poezen, de grootste complexe wezens in heel de wereld. Maar wel de gene die hij voor altijd aan zijn zijde wilde hebben. Whirlpool kwam dichterbij en sloeg zijn kop om haar hals. ‘Alsjeblieft, Leo,’ prevelde hij, terwijl hij de zachtheid van haar vacht liefkoosde.

De kater was in de war, dat was duidelijk aan hem te zien. Leopard deed een stap naar achter en keek de kater strak aan. Hij vroeg of het nu oke was, de poes greens 'Sort of' grinnikte ze terwijl ze de kater een knipoog gaf. De poes wist dat ze hem een onduidelijk antwoord gaf maar hey het was ook wel schattig om hem zo te zien. ‘Alsjeblieft, Leo,’ klonk de kater vervolgens. De poes grinnikte en ging zitten terwijl ze de kater met haar groene ogen bleef volgen. 'Its fine' lachte de poes 'For now' volgde ze er snel achter aan. 'U better not mess this up..or' opeens veranderde ze weer in een koude en dood sirieuze poes 'Well lets not talk about that dear'

De poes kon ook niet duidelijk zijn in haar woorden. Geen ja of nee kwam uit haar bek, maar de kleine bevestiging was voor hem genoeg om zijn hart een sprongetje te laten maken. Ze was blij, een lach stond op haar gezicht en het deed zijn hele houding oplichten. Whirlpools ogen straalde bij het zien van haar verandering in houding, misschien wel de verandering in haar perspectief. Het deed hem opbloeien om de kans vergroot te zien worden dat zij samen een kans hadden.
Leopardgaze zei dat  het goed was, voor nu. En dat hij het beter maar niet moest verpesten. Whirlpool priemde zijn ogen strak in de hare. ‘Nooit,’ zei hij zelfverzekerd. Leopardgaze moest realiseren dat hij haar nooit zou opgeven. Haar houding veranderde wel weer een beetje toen ze sprak over "en of" dat ze er beter maar niet over moesten praten. Ergens vond Whirlpool het wel amuserend en trok zijn mondhoeken omhoog. Leopardgaze was de poes wel, iets in haar wat hem aantrok. Ze was een hoop lol, dat zeker, maar ze verborg het onder een harde en serieuze mantel. Een waar hij graag onder wilde kijken, en hij had al glimpen kunnen zien. ‘Maar even voor de duidelijkheid, want je bent een groot raadsel. Dit, tussen ons, is dit nu echt? Want voor mij is het levensecht,’ sprak hij. Misschien was hij wel onschuldig, jeugdig misschien. Maar hij was dol op haar en hij hoopte zij ook op hem en dat dit niet één groot toneelstuk was. Ze was mysterieus en prachtig. Wie kon niet deze poes beminnen? En nu was ze van hem... Nou ja, "sort of".

_{De poes greens toen de kater haar liet weten dat hij zoiets 'nooit' zou doen. ‘Maar even voor de duidelijkheid, want je bent een groot raadsel. Dit, tussen ons, is dit nu echt? Want voor mij is het levensecht,’ leopard grinnikte, oh wat genoot ze hier toch van. De poes deed een stap dichter bij de kater, zijn geur vulde naar neus gaten. De poes legde haar kop tegen zijn warme zachte vacht aan. Het voelde zo fijn warm en vertrouwd ze vergat al haar zorgen het ging nu alleen maar om haar en hem. 'Oooh this is real Whirl' lachte ze terwijl ze even haar ogen sloot. Kon ze dit maar voor eeuwig doen.}

Whirlpool verloor al zijn twijfels toen Leopardgaze haar kop tegen hem aan legde. Whirlpool rustte zijn kop tegen de hare en rillingen gingen door zijn lichaam bij hun fysieke contact. Hij voelde zijn hartslag versnellen in zijn borstkas en het was het prettigste gevoel die hij in manen gekend had. Leopardgaze zei dat het echt was en hij geloofde haar, want voor hem gelde hetzelfde. Zij was alles waarvoor hij deze dag zou leven. De gedachte aan haar zou zijn motivatie zijn voor de dagen die volgde en de dagen waarna hij toe zou leven om haar weer te kunnen zien. Kon hij maar een nest met haar delen.
‘Ik hou van je, Leopardgaze,’ sprak hij zachtjes en sloot zijn ogen genietend toen hij zijn gezicht in haar lange vacht nestelde.

De poes opende haar ogen bij het horen van de katers woorden, hij vertelde dat hij van haar hield. Leopard drukte haar geizicht dieper in de vacht van de kater en glimlachte zwakjes. Het voelde zo goed omdat eindelijk weer eens te horen, vooral van hem. 'Ik hou ook van jouw Whirl' maiuwde ze terug op de zelfde toon als de kater. Op dit moment voelde ze geweldig ook al was het tegen de regels, hun samen. Dat maakte op dit moment niks meer uit. Het was nu officieel hun.

kort x3

Whirlpool hart maakte een sprongetje toen Leopardgaze dezelfde woorden sprak. Als zijn mondhoeken nog verder omhoog konden, zou dat gebeuren. Zachtjes gaf de kater haar een lik over haar kop. Ja, het waren nu Whirlpool en Leopardgaze, onlosmakelijk verbonden.Whirpool kon zich voor eeuwig in deze omhelzing bevinden. Hun pelzen tegen elkaar, hun geuren die zich tot één vermengden.
Whirlpool opende zijn ogen weer en keek naar Leopardgaze bruine vacht. ‘Wij kunnen de hele wereld aan,’ sprak hij zachtjes, zijn woorden gedempt omdat hij zijn neus weer in haar vacht kroelde. ‘Niemand zal tussen ons komen.’

OOC: Same D: