I'm not scared of you ! [Hummingbird]

Behendigt sprong het poesje van tak naar tak . Ze was de snelste klimmer , en hield er van om in de hoogste bomen te klimmen . Maar vandaag moest ze naar de rock , inspecteren wat de andere clans deden . Ze wist dat het een open plek was , zonder bomen om je in te verschuilen .ze rilde al van het idee , geen bomen , ze kon er niet aan denken . Van kleins af aan was ze bang van vlaktes en open plekken . Als er geen boom op tien meter afstand was moest ze huilen van angst ! . Hier was het dan de rock . Vanaf een tak in een hogen boom bestudeerde ze de plek . Het was groot en een gigantische rots stond precies in het midden . Nieuwsgierigheid en angst voegde zich samen . Ze raapte al haar moet bij elkaar en sprong uit de boom . Ze haatte het gevoel van de grond onder haar poten. Ze haatte gras , water , aarde noem maar op . Ze stapte verder , ze was nu op de openplek . Haar hartslag rees spontaan . En de angst groeide bij iedere stap die ze verder van de bomen zetten . Ze stond nu voor de rock en hoe graag ze er ook op wauw klimmen , het was verboden . Ze nam de kans om de ander territoria eens goed te bestuderen , nog altijd rillend van angst  . Het windclan territory was vrij kaal , tot haar grootste angst , ook riverclan was erg kaal . Toen viel haar ogen op shadowclan er stonden veel mangrove bomen , idiaal dacht ze . Plots hoorde ze iets achter zich iets , was het een vogel?!.Ze keek omhoog maar zag niks . Ze raapte al haar moed mij elkaar een schreeuwde "Wie is daar !". Ze probeerde het rillen te onderdrukken en focuste zich nu met al haar aandacht op de richting van het geluid. Klaar om in de aanval te gaan , zakte ze door haar poten ...